Als ik omkijk
komt hij net
aanlopen in
zijn oude regenjas.
Aan zijn pols bungelt

een plastic tas met
plantjes en wat
klein tuingereedschap.
Hij rookt
een sigaret.

Ik spring op, blij:
‘Pap, wat doe jij
nou hier?’
Hij glimlacht,
zijn glimlach.

We staan stil,
hij lijkt zo dichtbij,
haarscherp,
glashelder,
en is dan weg.

Had ik maar niets gezegd,
beter gekeken.