Het Openluchttheater is één van de onderdelen van het recreatiegebied 'De Lichtenberg' die Weegels voor het Bisschoppelijk College (BC) in Weert ontwierp. De tribune (2200 zitplaatsen) van het theater is geplaatst op een kunstmatige heuvel die ontstaan is door gebruik van de uitgegraven grond uit het onderste deel, waar orkestbak en 'podium' zich bevinden. Ook werd grond van het uitgegraven zwembad gestort. Onderaan de tribune is een orkestbak en souffleurshokje voor het 'podium' ontworpen. Het 'podium' is een grasveld, waarachter het theater met zijn enorme colonnade en balkonnetjes ligt. Een zeer grote sgraffito van Harrie Martens en zijn Expressieclub is als decor geplaatst. Hoewel theater van buiten af nauwelijks opvalt door de natuurlijke omgeving van de begroeide heuvel en het verdiept liggen van het onderste deel, wordt men bij binnenkomst in het theater verrast door de indrukwekkende afmetingen en de ruimte.
Ook in dit ontwerp Heeft Weegels verschillende materialen toegepast, zoals schoon beton, geglazuurde baksteen en ruwe breuksteen en maakt hij gebruik van stalen raamprofielen met glas, alles in combinatie met verschillende kunstwerken van Harrie Martens en zijn Expressieclub. Weegels waagt zich in dit ontwerp ook aan bouwtechnische uitdagingen zoals de projectiecabine, die op een diep ingegraven betonnen voet boven de tribune van het theater (gebouwd in 1958) uitsteekt en boven de zitplaatsen lijkt te zweven. De cabine, met gevels van o.a. blauwe geglazuurde bakstenen, is via een betonnen trap te bereiken, die aan de cabine is op gehangen en op hoogte van één trede boven de grond zweeft. (Een idee dat hij ook in zijn niet gerealiseerde ontwerp voor de kerk van Venlo gebruikte). Een andere uitdaging was de akoestiek van de tribune. Weegels ontwierp een luidsprekervorm van de tribunes met muren erlangs. De muren zijn in de hoeken, hoog achterin de tribune,uit open bakstenen (holstenen) opgebouwd, om galm te voorkomen. Verder is opvallend aan het ontwerp de samenkomst van de booglijn van de achterwand en die van de zitplaatsen.
Het Theatergebouw (gebouwd in 1961) is een hoog solide volume, waarvan één gevel naar de tribune gericht is. Op de zuidelijke zijgevel is een kunstwerk van geglazuurde bakstenen van Kees Meinderts (een talentvolle leerling van Harrie Martens) geplaatst. De achtergevel van ruwe breuksteen lijkt haast los geplaatst te staan van het gebouw door de gebouwhoge raampartijen in de zijgevels, waartussen het trappenhuis van het theatergebouw geplaatst is.
Wat verder nog opvallend is aan het ontwerp van het theatergebouw en tribune, is hoe het van een eenvoudig en bescheiden, meer landschappelijk georiënteerd ontwerp in de eerste tekeningen uit 1953-1954 is veranderd in een groots gebaar, waarin het kolossale blok van het theatergebouw (geaccentueerd door de strakke hoge colonnade) de confrontatie zoekt met het brede en glooiende vlak van de tribune. Alles bij elkaar is het een project waar Weegels zijn vaardigheid laat zien als ontwerper, die zijn werk blijft vernieuwen door gebruik te maken van nieuwe vormen en ideeën. In 1962 werd het openluchttheater geopend door koningin Juliana.